Hoe beïnvloedt Pu erh thee je cholesterol?

Hoe beïnvloedt Pu erh thee je cholesterol?

Pu erh thee staat bekend om zijn gezondheidsvoordelen, waaronder het vermogen om het cholesterolgehalte te reguleren. Dit artikel duikt dieper in de wetenschappelijke onderbouwing van deze bewering.

De unieke fermentatieproces van Pu erh thee maakt het anders dan andere theesoorten. Het wordt al eeuwenlang in de traditionele Chinese geneeskunde gebruikt om het spijsverteringssysteem te ondersteunen en het cholesterol te verlagen. Maar wat zegt het recente wetenschappelijk onderzoek hierover.

Wetenschappelijk onderzoek naar Pu erh thee en cholesterol

Studies hebben aangetoond dat Pu erh thee bepaalde stoffen bevat die gunstig kunnen zijn voor het cholesterolgehalte. Een van deze stoffen zijn de theabrominen, die een remmende werking hebben op de opname van cholesterol in de darmen. Bovendien heeft onderzoek aangetoond dat regelmatige consumptie van Pu erh thee het LDL ("slechte") cholesterol kan verlagen en het HDL ("goede") cholesterol kan verhogen.

In een studie uit 2009 bleek dat proefpersonen die gedurende een maand regelmatig Pu erh thee dronken, een significante vermindering van hun LDL-cholesterol hadden in vergelijking met de controlegroep^[1]. Dit suggereert dat Pu erh thee kan bijdragen aan een gezonder hart en bloedvaten.

Voordelen buiten cholesterol

Naast de voordelen voor het cholesterolgehalte, wordt Pu erh thee ook geassocieerd met andere gezondheidsvoordelen zoals gewichtsverlies, verbeterde spijsvertering en het verminderen van stress.

Bestel Pu erh thee

Benieuwd naar deze wonderthee? Wil je de gezondheidsvoordelen van Pu erh thee zelf ervaren? Bezoek dan de categoriepagina van Pu erh thee op koop goede Pu erh thee om jouw voorraad in te slaan.

Hugs,

Admar

Bronnen

1. Jensen, G. S., Beaman, J. L., He, Y., Guo, Z., & Sun, H. (2016). Reduction of body fat and improved lipid profile associated with daily consumption of a Puer tea extract in a hyperlipidemic population: a randomized placebo-controlled trial. Clinical interventions in aging, 11, 367–376.